Skuteczne osuszanie murów poprzez podcięcie ściany
następuje w określonym miejscu (przeważnie bezpośrednio nad poziomem gruntu) ręcznie albo maszynowo. Do rozdzielenia używa się pił tarczowych, frezów do muru, pił wzdłużnych jednostronnie podpartych, pił łańcuchowych albo mieczowych.
W przypadku podcinania muru ceglanego albo zbudowanego stosowane są maszyny do cięcia z łańcuchami widiowymi. W przypadku podcinania murów z twardych kamieni naturalnych stosowane są narzędzia diamentowe – preferowane są zwykle diamentowe piły liniowe.
Spoiny poziome mogą być przy tym cięte na sucho. jeśli podcinany mur będzie natomiast bez fug, np. kamień naturalny albo mur dwuwarstwowy, konieczne jest chłodzenie brzeszczotów lub łańcuchów piły – niekiedy dużą ilością wody. Szerokość cięcia wynosi tu w zależności od zastosowanej technologii przynajmniej od 5 do 6 mm – maksymalnie 10 do 13 mm. Osuszanie muru poprzez podcięcie wykonuje się minimalnie 4cm ponad poziomem gruntu.
Dzięki metodzie podcięcia muru można osuszać fundamenty o dowolnej grubości
decydujące jest tu wyposażenie techniczne i doświadczenie przedsiębiorstwa wykonawczego. Teoretycznie możliwe jest także obrobienie osuszanego muru tylko z jednej strony, lecz praktycznie podcina się jednak mury o głębokości cięcia ponad 100 cm z dwóch stron. Oczywiście jest to możliwe tylko w przypadku osuszanych murów, do których istnieje dostęp z obu stron, tak więc coraz częściej stosuje się technologie, w przypadku których mur podcina się z jednej strony. Odpowiednie ustawienie prowadnicy piły pozwala tu na bardzo precyzyjne podcięcie muru do określonej głębokości bez uszkodzenia znajdujących się po przeciwnej stronie muru tynków albo oblicówek, licówek, okładzin, co czyni jednostronne zastosowanie tej metody.
Jeśli spoina w osuszanym murze podcinana jest z pomocą ruchomej piły albo tnącej na mokro piły linowej przez cały przekrój muru, przecina się etapowo. Następnie wsuwa się pas materiału uszczelniającego z wysokowartościowego, odpornego na naciski i ścieranie, jak i również czynniki chemiczne. Najbardziej rozpowszechnione są tu płyty z tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem szklanym albo płyty z polietylenu o dużej gęstości z grubością do 2,0 mm. Trzeba przy tym zwrócić uwagę na wystarczające zachodzenie warstw izolacyjnych na siebie, aby zachować szczelność gwarantującą osuszanie muru.
Wbijanie klina grodziowego bezpośrednio w podciętą ścianę
po wprowadzeniu folii w szczelinę zrobiona na skutek podcięcia muru wbijane są w od -stępach co 15 do 25 cm i w całą grubość muru specjalnie do tego przygotowane kliny, wykonane ze sztucznego tworzywa o wysokiej wytrzymałości na ściskanie i minimalnej odkształcalności. Przy zastosowaniu laminowanej asfaltem folii aluminiowej, albo ołowianej istnieje oczywiście niebezpieczeństwo, że warstwa ochronna zostanie uszkodzona przy wbijaniu klinów. w niektórych przypadkach stosuje się płyty z tworzywa sztucznego ponad folią aluminiową albo ołowianą, aby umożliwić siłowe zaklinowanie muru.
Zamykanie szczeliny w osuszanym murze
puste przestrzenie powstałe po podcięciu muru powinny zostać ostrożnie wypełnione, do czego używa się zaczynu cementowego z dodatkiem środków spęczniających albo odpowiednich żywic. Należy zwrócić uwagę na skład zaprawy wypełniającej osuszany mur, tak aby posiadała ona odporność na alkalia (alkaiczne związki soli). W przypadku obecności gipsu w osuszanym murze, zastosowane materiały uszczelniające były odporne na alkalia. Tylko w ten sposób można zabezpieczyć się przed powstaniem tzw. minerałów pęczniejących. Na skutek powiększenia objętości i ciśnienia hydrostatycznego pojawiającego się przy ich tworzeniu może dojść do znaczących uszkodzeń w murze, tynku albo powłokach malarskich.
Realizacja w przedstawiona w formie obrazków
